—————————————————-
Anka Novel
[Çevirmen: Kül]
[Prova Okuyucu: Kül]
—————————————————-
Bölüm 15: İsyan
Azure Kule Sarayı
Clara’nın görünüşünü alan Paul, Kraliçe’nin kişisel muhafızlarıyla buluştu.
“Lider, bir sorun mu var?”
“Neden buradasın, yüzbaşı?”
“Yüzbaşı, bugün kabul salonuna gelen çocuk kimdi?”
Üyeler Paul’un etrafında toplandı.
Paul’dan çok daha güçlü olmalarına rağmen, onun kılık değiştirmiş olduğunu fark etmediler.
Paul sahte görünüşünü bıraktı.
“Sen misin?” diye iç geçirdiler.
Paul’un, şakalarına yakalandıklarında her zamanki gibi onlarla dalga geçmediğini fark ettiler.
“Kardeş…”
Sözlerini değiştirdi.
“Lider, bugün gördüğümüz çocuğu öldürdüğü için saklanıyor. O, kraliçenin lanetini kaldırabilecek yeteneğe sahipti, bu yüzden bunu yapmak zorundaydı.”
Paul ciddi bir ifadeyle konuştu.
“Kraliçe bir tasfiye emri verdi. Hepinizin bir taraf seçme zamanı geldi.”
Kraliçenin kişisel muhafızları birbirlerine baktılar.
Tasfiyenin neden yapıldığını anladılar.
Tiran Kraliçe’nin acımasız kararını duyduktan sonra bakışları kararlı hale geldi.
“Kararımızı çoktan verdik.”
“Doğru. Utanacak hiçbir şeyimiz yok, biz isyancılar değiliz. Biz ülkeyi bir tiranın elinden koruyan vatanseverleriz.”
Paul onların moralini yükseltti.
“Planımız, çocuğun öldüğü söylentisini yaymak. Bu, Kraliçe’yi köşeye sıkıştırıp tasfiyeyi durduracak…”
“Buna plan mı diyorsun?”
Aniden, Kraliçe’nin kişisel muhafızlarının ikinci lideri olan yaşlı bir adam, Paul’un sözünü yarıda kesti.
“Kraliçe köşeye sıkışırsa çılgına döner. O zaman kaç kişi katledilir, kim bilir?”
“…Haklısın.” Paul kabul etti. ”Daha iyi bir fikrin var mı, ikinci lider?”
“Kraliçe’nin emrettiği gibi tasfiyeyi yapacağız.”
“Ne—”
“Ama saray halkı yerine, tutsakları dışarı çıkarıp sarayda infaz edeceğiz.
“Lanet Kraliçe’yi zayıflatmış olsa da, duyuları hâlâ keskin. Bunu ona karşı kullanacağız.
“Tutsakları öldürerek kaos yaratabiliriz ve saray kan kokusuyla dolacak. Bu Kraliçe’yi kandıracaktır.
Bu arada, Kraliçe fark etmeden saray halkını tahliye edeceğiz,“ diye açıkladı yardımcısı.
“Bu… Bu çok iyi bir plan. Neden daha önce aklıma gelmedi?” diye mırıldandı Paul.
Kraliçe ölümün eşiğindeydi.
Bekledikleri sürece zayıflayacak ve artık bir tehdit oluşturmayacaktı.
“Çünkü sen hala acemisin,” diye homurdandı yardımcısı.
Kraliçe’nin kişisel muhafızları yardımcısını alkışladı.
İşe koyuldular.
Yarısı yeraltı hapishanesine gidip mahkumları çıkardı, diğer yarısı ise tahliyeye başladı.
Saray halkına tahliyenin nedeni açıklanmadı.
Saraydan gizli bir çıkış kullanarak ayrılmalarını garip buldular.
Ancak, Kraliçe’nin kişisel muhafızlarının emri olduğu için kimse soru sormadı.
Çığlıklar saatlerce sarayda yankılandı.
Kraliçe’nin kişisel muhafızlarının çoğu görevle meşgulken, lider ve yardımcısı, tahta salonunda Zalim Kraliçe ile buluştu.
Salon, tahtta oturan Kraliçe, yardımcısı ve Clara kılığına girmiş lider Paul dışında bomboştu.
“İşler nasıl gidiyor?” diye sordu Zalim Kraliçe.
“Kraliçe’nin lütfu sayesinde görev sorunsuz ilerliyor,” dedi Paul.
Tiran Kraliçe’nin vücudunda mor lekelerin belirdiğini fark etti.
Lanet son aşamasına girmişti.
Yine de Kraliçe’nin tavırlarına bakıldığında, onun bir ayağının çukurda olduğunu kimse anlayamazdı.
Kraliçe başını salladı ve ‘Clara’ya baktı.
“Buraya geldiğine göre, Clara hala Neo’yu koruyor mu?”
“Evet, aynen öyle…”
Paul donakaldı.
Yüzünde dehşet dolu bir ifade belirdi.
Kraliçe, onun Clara kılığına girmiş Paul olduğunu anlamıştı.
Bu nasıl mümkün olabilirdi?
Paul sadece Uyanmış Yarı Tanrı olmasına rağmen, kılık değiştirme yeteneği mükemmeldi.
Yüce Yarı Tanrılar bile onun kılık değiştirmesini fark edemezdi.
“Neden cevap vermiyorsun?” diye sordu Kraliçe.
“A-ah, evet, abla onu koruyor. Tasfiye sürecini kolaylaştırmak için onun görünüşünü aldım.”
Paul sarsılmış olmasına rağmen cevap verdi.
Kraliçe başını eğdi.
Gözleri kısıldı.
“Az önce yalan söyledin.”
Clara ve Paul’u kendi çocukları gibi görüyordu.
Paul’un başka birine kılık değiştirdiğini anlayamasa da, Clara’ya dönüştüğünde onu kolayca tanıyabiliyordu.
Hiçbirinin alışkanlıkları aynı değildi.
Benzer şekilde, Paul yalan söylediğinde de bunu fark etmek kolaydı.
Paul’un çocukken kaç kez gece yarısı mutfağa gizlice girip atıştırmalık aldığını ve sabah ona sorduğunda yalan söylediğini çok iyi hatırlıyordu.
Yüzünde küçük bir gülümseme belirdi ve hemen sakladı.
“Clara nerede ve Neo’yu şu anda kim koruyor?” diye sordu.
Paul, yalanı ortaya çıktıktan sonra korkudan donakaldı.
Düşünemiyordu ve cevap veremiyordu.
Kalbi o kadar hızlı atıyordu ki kaburgalarını kıracak gibi hissediyordu.
Eğer yine yalan söylerse ve yakalanırsa… her şey biterdi.
Aniden, ikinci lider onu yakasından tutup kapıya doğru fırlattı.
“Koş! Diğerlerine yakalandığımızı söyle! Ben onu oyalar, sana zaman kazanırım!”
“T-tamam.”
Paul ayağa kalktı ve kapıdan dışarı çıkmaya çalıştı.
“Siz ikiniz ne yapıyorsunuz?”
Kapılar aniden kendiliğinden kapandı.
“Ne demek ‘ifşa oldunuz’?”
Soğuk sesi duyan Paul kılıcını çekip yardımcının yanında savaşmaya hazırlandı.
Yardımcı bağırdı.
“Paul! Kaç dedim! Ona karşı hiçbir şey yapamazsın…”
Cümlesini tamamlayamadı.
Vücudu aniden et ve kanla kaplı bir hamur haline geldi.
Sanki görünmez bir çekiçle vurulmuş gibiydi.
Tiran Kraliçe parmağını bile kıpırdatmadı.
Sadece tehditkar bir şekilde oturuyordu.
“Paul…” Ürpertici ses emretti. ”Kılıcını indir.”
O aptal değildi.
Clara’nın lanetleme yeteneği olduğunu biliyordu.
Ama…
Onlar onun çocuklarıydı.
Onlara Amelia’dan farklı davranmıyordu.
Öyleyse.
Neden
Neden çocukları onu öldürmeye çalışıyordu?
Azure Kule Sarayı’nın üzerine ölçülemez bir baskı çöktü.
İçerideki herkes dizlerinin üzerine çöktü.
Hareket edemez hale geldiler.
Sanki tonlarca suyla eziliyor gibi hissettiler.
Sarayın temellerinde çatlaklar oluşmaya başladı ve tüm bina sallandı.
“Kılıcını indir, Paul.”
—————————————————-
Anka Novel
[Çevirmen: Kül]
[Prova Okuyucu: Kül]
—————————————————-
Yorum
Duygularını ifade et
0 İfade