—————————————————-
Anka Novel
[Çevirmen: Kül]
[Prova Okuyucu: Kül]
—————————————————-
Bölüm 5: Eğitim Süreci
Neo yüksek sesle nefes alıyordu.
Göğsü inip kalkıyordu.
Ölüm yorucuydu.
Parmakları kontrolsüzce seğiriyordu ve vücudunu hareket ettirmekte zorlanıyordu.
“Lanet olsun, dirilmek berbat bir his.”
Birkaç derin nefes aldıktan sonra tekrar hazırdı.
Kendini göle daldırdı ve yeteneğini etkinleştirdi.
Ölüm.
Ölüm hissi artık ona yabancı değildi.
Bu sefer dikkatlice hissetme lüksü vardı. Daha önce çok gergindi, duyularına dikkat edememişti.
Yerçekimi kayboldu ve anlık bir çekiş vücudunu sarsarak yukarı çekti.
Soğuk hissetti ve iç organları yanıyordu.
Gözlerini açtığında kendini Yeraltı Dünyası’nda buldu.
“Hükümdar’ın çocuğu, neden geri döndün?”
Azrail, geçen sefer tanıştıkları yerde duruyordu ve Neo’ya sordu.
Neo, vücudundaki yapışkan kum tanelerini silkeledi ve ayağa kalktı.
Son başarısından sonra daha kendinden emin olmuştu.
“Dirilme ritüeli için buradayım. Beni geri gönderebilir misin?”
“Gönderebiliriz…”
Ne olup bittiğini anlayamayan Azrail başını salladı.
Dirilme ritüelinde deneyimsiz olan Neo’nun yanlışlıkla kendini tekrar feda etmiş olabileceğini düşündü.
“Seni geri göndereceğiz, ama lütfen bir daha yanlışlıkla geri dönme. Ölüm çocuk oyuncağı değildir. Yaşayanlar ona çok fazla dokunmamalı.”
Azrail, Neo’nun hatasını affetmeye karar verdi.
Ne de olsa, o Büyük Tanrı Hades’in soyundan geliyordu.
O bir kraliyet mensubuydu.
“Öyleyse, hoşça kal, ey Hükümdar’ın çocuğu. Sana kutsanmış bir hayat dileriz.”
Kara bulutlar Azrail’den fırladı ve Neo’nun ruhunu bedenine geri gönderdi.
[Eşsiz Beceri Deneyimi +1]
[Eşsiz Beceri: Ölüm (2/10)]
Bir iniltiyle uyandı.
Göletin içine sıçradı ve onu biraz üşüttü.
“Brrr…”
“Çabuk bitirmeliyim, yoksa bu lanet olası zayıf bedenimle üşüteceğim.”
Göle daldı ve Ölüm yeteneğini üçüncü kez kullandı.
Tanıdık bir his vücudunu sardı.
“Yine mi?”
“Umarız yanılıyoruz ama… Ey Hükümdar’ın Çocuğu, bunu bilerek mi yapıyorsun?”
Neo sahilde uyanır uyanmaz, öfkeli Azrail ile karşı karşıya geldi.
Azrail’in gözlerindeki alevler parladı.
“Ölümü küçümsemeye cüret mi ediyorsun? Hükümdar’ın çocuğu olsan bile, Ölüm’ün üstünde değilsin!”
Neo’nun omurgasından bir ürperti geçti.
Hava ağırlaştı ve Neo’yu ağırlığıyla ezmeye başladı.
Neo’nun bacakları titremeye başladı.
Dişleri takırdadı.
Ancak gözleri sakin kaldı.
Gözlerinde zerre kadar korku yoktu.
Azrail’e geri çekilmeden baktı.
Azrail, Neo’nun ifadesini gördükten sonra sakinleşti.
“… Ne var, Hükümdar’ın çocuğu? Söyleyecek bir şeyin mi var?”
“Eğitim yapıyorum.”
“Eğitim… mi?”
Neo dudaklarını sıktı.
“Sen kendin söylemedin mi? Ben, Ölümü yöneten Büyük Tanrı Hades’in çocuğuyum.”
“Ama…”
“Ölüm hakkında hiçbir şey bilmiyorum. Büyük Tanrı Hades’in oğlu, kendi alanını nasıl bilmez? Bu ona hakarettir.”
“Bu yüzden, Ölümü kendim deneyimleyerek öğrenmeye çalışıyorum.”
Sözleri Azrail’in kalbini deldi.
Azrail’in vücudu titredi.
Neo saldırmak üzereyken, bir dizinin üzerine çöküp eğildi.
“Niyetini anlayamadığımız için özür dileriz, ey Hükümdar’ın çocuğu! Biz… Sen çok ileriyi görüyordun, ama biz sana bağırmaya cüret ettik.”
“Lütfen, bu affedilmez günahımızı hayatlarımızla ödeyelim.”
Azrail kolunu kaldırdı.
Karanlık bir bulut süzülerek çıktı ve zifiri kara bir tırpan haline dönüştü.
Orak, Azrail’in kafasını kesmek üzereyken Neo konuştu.
“Dur.”
Bir adım attı ve Azrail’in önüne dikildi, kızıl gözleriyle ona baktı.
“Sen görevini yapıyordun. Efendinin çocuğu olan bana karşı çıkmak zorunda kalsan bile ilkelerine sadık kaldığın için mutluyum.”
“Ey, Ey…” Azrail sözleri boğazında düğümlendi. ”Ey, Ey Hükümdar’ın Büyük Çocuğu, cömertliğin için teşekkür ederiz.”
Azrail’in ona hitap şekli değişti.
Bu, Neo’yu nihayet Hades’in akrabası ve Ölüm’ün bir dostu olarak kabul ettiği anlamına geliyordu.
“Ayağa kalk.”
Neo, Azrail’i ayağa kaldırdı.
Pelerinine dokunduğunda, parmaklarından vücuduna ürpertici bir soğukluk yayıldı. Yüzünü zar zor düz tuttu ve kendini rezil etmemeyi başardı.
“Şimdi beni geri gönderebilir misin?”
“Gönderebiliriz ama…”
“Bir sorun mu var?”
“Hayır, ancak ey Hükümdar’ın Büyük Çocuğu, sen hiçbir kuralı çiğnemedin, ama ruhunla Ölüm’e defalarca dokundun.”
“Ruhunun dinlenmesine izin vermezsen, duygularını kaybedersin ve ruhun yozlaşır.”
“Bu olursa, seni yaşayanların dünyasına geri gönderemem.”
Neo, Azrail’in sözlerine inanmakta zorlandı.
Ancak Azrail’in yalan söylemek için bir nedeni olmadığını biliyordu.
Ayrıca, Neo tanrıların tanıtıldığı son cildi okumamıştı ve bu dünya hakkında her şeyi bilmiyordu.
Dikkatli olması gerekiyordu.
Az önce gerçek ölümüne çok yaklaşmıştı.
Ölüm aleminde sonsuza kadar kalacağı düşüncesi tüylerini diken diken etti.
Neo’nun ifadesiz yüzünü fark eden Azrail, onun değişmeye başladığını anladı. Yıkıcı haberi duyduktan sonra çok sakindi.
Ancak Azrail, bu değişimin kötü olduğunu düşünmüyordu.
Onun gözünde bu büyük bir değişimdi.
Büyük Tanrı Hades’in oğlu böyle niteliklere sahip olmalıydı.
Ölümden korkmamalı, onu kontrol etmenin yolunu bulmalıydı. Tıpkı Neo gibi.
“Belki o, Hükümdar’ın diğer çocuklarının başaramadığını başarabilir.”
Hades’in çok fazla çocuğu başarısız olmuştu.
Neo kendini kanıtlayabilirse, Azrail ona yatırım yapmanın fena bir fikir olmadığını düşündü.
—————————————————-
Anka Novel
[Çevirmen: Kül]
[Prova Okuyucu: Kül]
—————————————————-
Yorum
Duygularını ifade et
1 İfade